Gesty to elementy komunikacji niewerbalnej. Polegają na ruchach rąk wykonywanych w celu przekazania informacji, wyrażenia emocji czy nawiązania kontaktu. Mogą wzmacniać wypowiadane przez nas słowa lub zastępować je. Warto pamiętać, że znaczenie gestów różni się w zależności od kultury. Zanim wykonasz jakiś gest w obcym kraju, upewnij się, czy nie zostaniesz źle zrozumiany.
Gesty mogą być używane do różnych celów. Mogą służyć do wyrażania entuzjazmu, złości, zaskoczenia, zgody lub niezgody. Mogą także być stosowane w celu komunikowania potrzeb, wskazywania kierunku, uzupełniania mowy werbalnej lub ułatwiania interakcji społecznych.
Poniżej przedstawiamy gesty, na które trzeba uważać w trakcie podróży.
W wielu krajach, w tym w Stanach Zjednoczonych i Europie, podnoszenie kciuka do góry jest postrzegane jako znak pozytywnej oceny, aprobaty lub zadowolenia. Oznacza „ok”, „dobrze”.
Na ten gest trzeba uważać w niektórych krajach Bliskiego Wschodu, takich jak Irak, Iran i Afganistan. Tam kciuk podniesiony w górę jest uważany za gest wulgarny i obraźliwy. Ma podobne znaczenie jak środkowy palec w naszej kulturze.
W naszej kulturze ten gest oznacza mniej więcej to samo, co kciuk uniesiony do góry, czyli „wszystko w porządku”.
W Belgii i Francji musimy uważać z tym znakiem, bo możemy niechcący porównać kogoś do zera. Gdy pokażemy go w kawiarni lub restauracji, kelner może zrozumieć, że nic więcej nie chcemy. Lepiej unikać go w krajach basenu Morza Śródziemnego. W Brazylii oznacza to samo, co środkowy palec. W Turcji bardzo obraźliwa będzie jego odwrócona wersja.
Victoria jest gestem wykonywanym przez podniesienie dłoni i ułożenie palców w kształt litery V, przy jednoczesnym rozdzieleniu palców wskazującego i środkowego. Znak ten w naszej kulturze jest uznawany za symbol pokoju, zwycięstwa lub solidarności. Jest popularny wśród młodzieży pozującej do zdjęć. W kilku miejscach musimy jednak z nim uważać.
Odwrócony znak Wiktorii, czyli wierzchem dłoni do odbiorcy, jest w wielu krajach uznawany za bardzo obraźliwy, szczególnie w Wielkiej Brytanii, Irlandii, Australii czy Nowej Zelandii. Jego znaczenie jest bardzo podobne do pokazywania środkowego palca. Więc jeśli będziemy pozować z nim do zdjęcia, a ktoś będzie stał naprzeciwko i nie zauważy aparatu, może opacznie zrozumieć nasz intencje.
W naszej kulturze skrzyżowane palce oznaczają to samo, co „trzymanie kciuków”, czyli życzenie szczęścia i powodzenia. W Wietnamie ten znak jest bardzo obraźliwy, jego znaczenie kojarzone jest tam z kobiecymi narządami płciowymi.
Przywołanie palcem wskazującym jest powszechnie używane w większości krajów europejskich i w Ameryce Północnej. Uważajcie na ten znak w Indonezji, Australii i Ameryce Łacińskiej – daje się nim znak prostytutce o chęci skorzystania z jej usług. W Azji przywołuje się tak psa. Lepiej nie używajmy tego znaku w podróży, jeśli nie chcemy kogoś urazić.
W Polsce gest ten oznacza mniej więcej „nic z tego”. W Turcji, Grecji, Rosji i Indonezji oznacza to samo, co środkowy palec, czyli łagodnie mówiąc „spadaj”. Lepiej nie pokazywać go w tych rejonach.
W Polsce używamy tego znaku, gdy chcemy kogoś uspokoić albo powiedzieć „stop”. W wielu miejscach, np. w Grecji, Albanii, Serbii, Meksyku, na Bliskim Wschodzie i w północno-wschodniej Afryce, gest jest uważany za obelżywy i obraźliwy.
Może być mylące. W krajach Zachodu kiwanie głową na boki oznacza „nie”, a kiwanie góra – dół „tak”. W Bułgarii jest na odwrót. Kilkusekundowe kiwanie głową na boki w Indiach oznacza inaczej niż u nas – aprobatę.
