Wszyscy porozumiewamy się przynajmniej jednym językiem, a przygodę z językami obcymi zaczynamy od wczesnych lat szkolnych. Przeważnie jednak większe możliwości wyboru mają dorośli, którzy chcą poszerzyć zdolności komunikacyjne i odnaleźć się za granicą lub w świecie biznesu. Poziom trudności języka często wpływa na zainteresowanie, nawet jeżeli posługuje się nim duża część populacji. Przyjrzymy się, jakie są najtrudniejsze języki świata i dlaczego za takie je uważamy.
Chiński
Wiele azjatyckich języków uważa się za trudne ze względu na odmienne systemy zapisu. Pismo opiera się na tzw. logogramach – czyli znakach odpowiadających całym słowom, a nawet frazom. Chociaż istnieje uproszczony zapis, którym można się posługiwać, nauka może okazać się mozolna. Ważna jest również poprawna intonacja wyrazów, które moją przyjąć inne znaczenie zależnie od tonu. Chiński jest kandydatem na zastępcę dominującego angielskiego, ze względu na liczebność populacji oraz duże wpływy na światową gospodarkę.
Rozważasz naukę języka do pracy? Dowiedz się, które języki przydają się w biznesie.
Japoński
Japoński to kolejny język, którego nauka może stanowić wyzwanie. Największą przeszkodą są cztery obowiązujące systemy zapisu — aby płynnie posługiwać się językiem, trzeba opanować wszystkie. W różnych podsystemach znaki będą odpowiadać sylabom, całym wyrażeniom lub nadawać dźwięczność głoskom. To duża ilość treści, która może przytłoczyć początkującego ucznia.
Islandzki
Stosunkowo niewiele osób posługuje się językiem islandzkim, jednak wiele osób uważa go za melodyjny i interesuje się nauką – często przez zapoznanie się na przykład z islandzką muzyką. Jednym z najciekawszych elementów tego języka jest jego geograficzne wyobcowanie. Ze względu na izolację wyspy islandzki nie posiada obcych zapożyczeń. Nawet w erze globalizacji i dostępu do Internetu, Islandia dba o czystość słownictwa, a specjalna komisja opracowuje oryginalne odpowiedniki obcych neologizmów.
Fiński
Fiński, razem z węgierskim, stanowi osobną grupę języków ugrofińskich. Z racji odrębności o fińskim mówi się, że nie jest do niczego podobny. Do wysokiego poziomu trudności dokłada się tendencja do długich słów oraz skomplikowana gramatyka. Do nauki nie zachęca też anegdota, że duża część fińskiego to nazwy na różne odmiany śniegu. Mimo to wiele osób podejmuje się nauki tego języka niezobowiązująco, w ramach ćwiczeń i polepszania ogólnych zdolności lingwistycznych.
Dowiedz się, jakie korzyści płyną z hobbystycznej nauki języków.
Węgierski
Węgierski to wspomniana już druga połowa rodziny języków ugrofińskich. Również nie jest podobny właściwie do żadnego innego języka z rejonu, nie przypomina też teoretycznie pokrewnego fińskiego. Węgierski charakteryzuje się gramatyką opartą na kilkunastu przypadkach, do których dodaje się różne cząstki podzielone na kilka systemów. W praktyce oznacza to, że jeden wyraz może niekontrolowanie się rozrosnąć przez dodanie kilku cząstek. Nauki nie ułatwia także podwójna odmiana wyrazów, która występuje wyłącznie w tym języku.
Arabski
Wysoko na liście najtrudniejszych języków plasuje się także arabski, który może odstraszać dużą ilością dialektów. Wiele języków ma jednak lokalne odmiany, a arabski nie jest w tej kategorii unikatem. Większą niechęć może budzić pisownia od prawej do lewej. Chociaż przestawienie się zajmuje stosunkowo niedużo czasu, na pierwszy rzut oka tak odmienny system może wydawać się trudny do pokonania. Kierunek pisania idzie w parze z kolejnym wyróżniającym się pismem, a o wszystkie te elementy należy zadbać już na początku nauki.
Koreański
Chociaż koreański jest jednym z prostszych języków azjatyckich, wciąż stanowi wyzwanie do nauki. Za jego trudność odpowiada ścisłe powiązanie z koreańską kulturą, czyli system honoryfikatywny. Oznacza to, że wypowiedź należy dostosować do statusu społecznego rozmówcy oraz uważnie i z szacunkiem dostosować słownictwo. Trudne może być nie tylko przestawienie się na taki system wypowiedzi, ale także poprawna ocena, jak należy się zwrócić do danej osoby. Z tego powodu często zaleca się naukę tego języka poprzez życie w Korei, gdzie jednocześnie można zapoznać się z kulturą kraju.
Polski
Status trudnego języka utrzymuje także polski. Obcokrajowcy zwracają uwagę na przytłaczającą liczbę przypadków oraz odmienną deklinację w liczbie mnogiej i pojedynczej. Chociaż polski jak wiele języków opiera się na alfabecie łacińskim, polskie znaki nie ułatwiają nauki. Wbrew pozorom jednak, w języku znajduje się wiele zapożyczeń z angielskiego czy francuskiego, które mogą ułatwić naukę na zasadzie skojarzeń.
Chcesz płynnie wypowiadać się po polsku? Sprawdź kursy, skontaktuj się z nami i zamień język obcy w nieobcy z Twoją Szkołą!


